نقطه سر خط
۱۵ سپتامبر روز جهانی نقطه است.
وقتی این عنوان را دیدم بی‌اختیار یاد این مصرع شعر حافظ افتادم: در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم.
این روز نمادِ جسارت، خلاقیت و همکاری است. نام‌گذاری این روز، از زمانی آغاز شد، که آموزگاری داستان «نقطه» اثر کلاسیک “پیتر اچ رینولدز” را به دانش آموزانش معرفی کرد.
خلاصه داستان «نقطه» اینگونه است:
در پایان کلاس هنر برگه «واشتی» هنوز کاملاً سفید است و هیچ چیزی نکشیده است. معلم کنار او می‌آید و لبخندی می‌زند و از او می‌خاهد در برگه‌اش چیزی بکشد. یک خط، یک علامت یا حتی یک نقطه. واشتی با عصبانیت ماژیکی بر می‌دارد و ضربه محکمی بر کاغذ می‌زند. معلم کاغذ را از روی میز برمی‌دارد و با دقت به برگه نگاه می‌کند و از واشتی می‌خاهد آن را امضا کند. هفته بعد، وقتی واشتی به کلاس هنر می‌رود از دیدن تابلویی که بالای میز معلمش به دیوار آویزان است تعجب می‌کند. آن نقطه کوچک واشتی همراه امضایش در یک قاب طلایی، و این آغازی است برای واشتی که خود را بیابد و قدم به دنیای ناشناخته نقاشی بگذارد.
نقش آن نقطه در حقیقت دعوت مهربانانه‌ی یک امید و اعتمادبه‌نفس برای شروع هر کاری بود. شروع یک کلاس، شروع یک کتاب یا شروع یک رابطه یا اتفاقی خاص.
ذهن من با خاندن داستان نقطه به همه‌ی نقطه‌های زندگی پر کشید. نقطه قوت، نقطه ضعف، نقطه عطف، نقطه کور یا نقطه پایان. که به راستی همه‌شان می‌توانند شروع یک همت یا ناامیدی باشند.
پیتر اچ رینولدز، نویسنده داستان «نقطه»، همیشه در پاسخ به کودکانی که از او درباره کتاب مورد علاقه‌اش می‌پرسند، دفترچه‌ی سفید و نانوشته‌ای از کیفش بیرون می‌کشد و به کودکان می‌گوید: این محبوب‌ترین کتاب من است. این نویسنده دفترچه سفید را نماد کتابی نانوشته می‌داند که برای هر فرد می‌تواند نقطه شروعی برای بیان داستان زندگی‌اش باشد.
داستان نقطه اکنون به مردم سراسر دنیا و در هر سنی کمک می‌کند تا قدرت و پتانسیل خلاقیت را دوباره کشف کنند.
در حقیقت خاستن نقطه آغازین توانستن است.
یک نقطه با همه کوچکی‌اش می‌تواند شروع یک خلاقیت منحصر به فرد در شما باشد همان‌طور که این نقطه کوچک شروع یک جمله را پایان می‌دهد.
خدا کند در عمل، نقطه پایان‌مان همان نقطه شروع‌مان نباشد و همه شروع‌هایمان را خوب به پایان برسانیم.
افسانه امام‌جمعه ۴۰۳/۶/۲۶
آخرین نظرات: