اشک
چشم‌هایش همیشه گریان بود.
از آنهایی که اشک‌شان دم مشک‌شان است.
اشک خسته و درمانده، شوری‌اش را به چشم ریخت.
چشم از آن پس نَگریست. اما همه می‌گفتند چشم او شور است.

افسانه امام‌جمعه ۴۰۲/۱۱/۲