ارتباط واقعی

با کی از چی حرف می‌زنی

«چه‌قدر تعداد مکالماتی که
روح درشان حضور ندارد، زیاد است.»*

در حقیقت این جمله انتقادی‌ست به مکالماتی که در آنها افراد به جای برقراری ارتباط واقعی و عمیق، به تبادل کلمات و اطلاعات سطحی می‌پردازند و خود حضور واقعی ندارند. روح‌شان درگیر مکالمه نیست و این به سطحی شدن روابط انسانی در دنیای مدرن اشاره دارد.
دنیای پرمشغله‌ای که افراد حوصله‌ی کافی برای برقراری ارتباط موثر ندارند و به مکالمات گذرا بسنده می‌کنند و وقتی این تعاملات، فاقد روح و عمق باشد افراد احساس تنهایی و بیگانگی بیشتری می‌کنند. در این‌صورت حتی روابط انسانی به صورت کالا و خدمات مصرفی درمی‌آید.
در این جمله یک هشدار و یک فراخوان نهفته است:
هشدار نسبت به فراوانی مکالمات سطحی
و فراخوان برای برقراری ارتباطات عمیق و معنادار و حضور واقعی در مکالمات.
عدم ارتباط صحیح سبب ترس از شناخت همدیگر می‌شود. ما ارتباط داریم اما نه به آن شکلی که نیاز داریم.
می‌شود با گوش جان به نجواهای هم گوش بسپاریم و با دستان مهربان زخم‌های همدیگر را التیام دهیم.
کاش در ارتباطات‌مان با هم بگوییم، بخندیم و گریه کنیم و در قلمرو صداقت و روراستی معنای واقعی زندگی را درک کنیم.

*کتاب این جا- ویسواوا شیمبورسکا

افسانه امام‌جمعه  ۴۰۳/۱۰/۲۱

به اشتراک بگذارید

عضویت در خبرنامه

بخش‌های سایت من:
آرشیو ماهانه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط