نقل‌قولی از ویکتور فرانکل

در خال خواندن مطلبی از ویکتور فرانکل بودم که به این پند او رسیدم:

درد و رنج زمانی پایان می‌یابد که به معنا برسید.
ما زمانی به آرامش در زندگی می‌رسیم که نگرشمان را به زندگی عوض کنیم. در قرن جدید همه فکر می‌کنند که زندگی یعنی لذت بردن از زندگی درحالی‌که این‌طور نیست. در واقع ما زندگی می‌کنیم تا به معنا برسیم؛ لزومی ندارد معناها یکسان باشد.
برای هرکدام از مردم کره زمین یک معنا منحصر به فرد اما صحیح وجود دارد. فقط لازم است خوب به اطراف‌مان نگاه کنیم؛ و زمینه‌سازی درد و رنج را بدانیم، چرا برای پیشرفت‌های بزرگ در زندگی باید فلسفه درد و رنج را درک کنید؟
درد، مشکلات، مرگ، بیماری و رنج‌هایی که به سراغ ما می‌آیند، همه و همه می‌خواهند ما را به سمت معنای زندگی‌مان هدایت کنند.
اگر در دل تمامی مشکلات و سختی‌ها بجای ناراحتی و شکایت، به دنبال معنای آن اتفاق در زندگی خود بگردید هم آسان‌تر می‌توانید این مشکل را پشت سر بگذارید و هم دیگر ترسی از مشکلات نخواهید داشت.
ما با تلاش و کوشش‌مان می‌توانیم خیلی چیزها را تغییر دهیم و به نظرات خود نزدیک کنیم اما نه همه چیزها را. حالا بجای اینکه غصه بخوریم و ناراحتی و حسرت نداشتن زندگی ما را فرا بگیرد بهتر است که خودمان و انتظارات‌مان را تغییر دهیم.

با خواندن این مطلب به‌یاد دیالوگی در فیلم مارمولک افتادم که روحانی مسجد می‌گفت: راه‌های رسیدن به خدا به عدد آدم‌های روی زمین است.

افسانه امام‌جمعه   ۴۰۳/۵/۱۲