یادداشت روز

بی‌خیال سن
اینو نگیم چی بگیم

سن ما تعداد دفعاتی است که به دور خورشید چرخیده‌ایم و دفعات بیشتری که در لکنت ساعت‌ها به دور خود چرخیده‌ایم.
گاهی در قدمتی از غم و اندوه زیسته‌ایم و گاه در گستره‌ای از شادی.
تاریخ تولد فقط ارقامی بیش نیست. شناسنامه‌ها فقط برای ثبت تاریخ‌ها هستند. تاریخ‌هایی بدون احساسات و بدون بیان شخصیت‌ها.
همه چیز در آن تکه کاغذی که شناسنامه می‌نامیمش نیست. مگر شناسنامه‌ها فهم و دانش و شعور یا انسانیت را هم اعلام می‌کنند؟ مگر لیاقت را می‌توان از شناسنامه کسی فهمید؟
هرگز.
هستی ما با یک شماره شناسنامه مشخص می‌شود و ما وابسته به دنیا می‌شویم تا زمانی که به خط بطلان برسیم.
خوبِ من، شناسنامه‌ها می‌توانند میان غفلت‌ها به ورق آخر نرسند و از روی نعش بیهودگی بپرند، اگر در جوانی یا پیری‌مان اسیر سرزمینی از نبودن‌ها نشویم و بودنمان در وسعتی از شایستگی‌ها باشد.

افسانه امام‌جمعه  ۴۰۳/۱۰/۱۲

به اشتراک بگذارید

عضویت در خبرنامه

بخش‌های سایت من:
آرشیو ماهانه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط