پشت پیراهن نور

دست‌های کج و جیب‌های عمیق پریشان‌مان خواهد کرد.
گلوهای گشاد و شکم‌های سیری‌ناپذیر عاصی‌مان خواهد کرد.
چشم‌های ناپاک و تعرض‌های فاقد اخلاق عاجزمان خواهد کرد.
زبان‌های دروغین و جاده‌های پرارتکاب غوغاگرمان خواهد کرد.
‌گوش‌های ناشنوا و اقتدارهای بی‌منطق بی‌قرارمان خواهد کرد.
‌ قلب‌های سنگ و طغیان‌های پرفریب لجوج‌مان خواهد کرد.
تن‌های آلوده و خطاهای ابلهانه پیکارگرمان خواهد کرد.
و این‌گونه
از عصر پیریِ تمرد، به فصل بلوغِ تسلیم
از تارک پریده‌رنگ طغیان به قله پرنور قرار
از شب‌های تاریک ریا به روزهای روشن راستی
از قامت خمیده فریب به بلندای امن صداقت
خواهیم رسید.
آن‌گاه
منزلتِ شادی
حرمتِ آزادی
شأنِ عصمت
و قدرِ زندگی
را خواهیم دانست.

افسانه امام‌جمعه ۴۰۲/۱۱/۱