امروز ساعت ۱۳ در جلسه آنلاین رتباط با بدن که توسط خانم بهاره ابراهیمی مدیریت می‌شد شرکت کردم. دو جلسه قبل غایب بودم.
بهاره جان در مورد ارتباط صحیح ما با اعضای بدن‌مان صحبت کردند. از تمرینات این جلسه این بود که از کدام یک از اعضای بدن‌مان خوشمان نمی‌آید، حسی را که نسبت به آن داریم بنویسیم و در مورد آن حرف بزنیم.
در قسمتی از جلسه، در رابطه با تعریف دقیق عشق صحبت شد. باید چند خطی در این رابطه می‌نوشتیم. هرچه فکر کردم نمی‌توانستم در این ارتباط مطلبی بنویسم. تازه فهمیدم که من عشق واقعی را نمی‌شناسم. من با عشق‌ورزیدن بیگانه هستم، چرا که من خودم را به‌صورت واقعی دوست نداشته‌ام و هیچگاه به خود عشق نورزیده‌ام، پس مسلماً تاکنون نتوانستم که به دیگران هم به صورت واقعی عشق بورزم.
دستاورد مهم این کلاس برایم این بود که به خودم نهیب زدم که چرا باید اینقدر کالبد جسمی و روحی خود را به فراموشی سپرده باشم و تا این اندازه با خودم بیگانه باشم.
امروز همچنین شروع بیست و هفتمین کارگاه تمرین نوشتن هم بود. ساعت ۱۵:۳۰ جلسه شروع شد که تا ساعت ۱۷:۴۰ ادامه داشت.
موضوعات جلسه شامل: آزادنویسی، نثر، شعر، جستار، طنز و داستان و تاکید بر انتشار نوشته‌هایمان در این زمینه‌ها بود.

افسانه امام‌جمعه        جمعه ۴۰۳/۲/۲۱