تلنگر
همه باید حداقل یکبار این نوشتهی پریسا زابلی پور رو بخونن؛
ما آدمها خوب بلدیم
بعد از شنیدن داستان زندگی دیگران
در دلمان بگوییم:
اگر من بودم هرگز این کار را نمیکردم
اما
بی برو برگرد روزی خواهد رسید
که آن «هرگز با اطمینان» ما را وسط همان داستان پرت میکند و مشغول
همان عمل نکوهش شده…
کاش میدانستیم قصههای زندگی تکراریاند،
فقط جای شخصیتها
عوض میشوند…
۴۰۲/۷/۲۳
آخرین نظرات: