خاطره ۱۱ مادربزرگ هم که به دیار باقی شتافت خانه را برای فروش گذاشتند. یک روز که به اتفاق مادر برای جمع آوری وسایل به

حال و هوای دریایی -دریا طوفانی‌ست نمی‌شود به آب زد. -می‌دانی چه کسی در دریا غرق می‌شود؟ -بله آنکه خوب شنا بلد نیست. -اما به

نقل‌قولی از ویکتور فرانکل در خال خواندن مطلبی از ویکتور فرانکل بودم که به این پند او رسیدم: درد و رنج زمانی پایان می‌یابد که

طلا داریم تا طلا آقاجون با عصبانیت زیاد گوشی را از این دست به آن دستش داد و گفت: آخه پدر بیامرز چرا حرف به

ناخن‌جویدن باز هم فریبا شروع به جویدن ناخن‌هایش کرده بود. حدود پنج دقیقه‌ای می‌شد. درست از زمانی که درس دادنم تمام شده بود و روی

دروغگویی از دروغگویی‌های دختر چهار ساله‌ام خسته بودم. هر کاری می‌کردم که دروغ نگوید فایده‌ای نداشت.حرف‌های دروغش فقط منحصر بود به وقتی که کار خطایی