سلسله نامه به درخت

نامه به درخت (۴)

درختم

خوشه‌های خشمت را
بر دستان بی‌رحمی بریز که
روی تنت یادگاری نصب می‌کنند
چه بی‌صدا و متاثرانه اشک می‌ریزی
اما تو
حتی دلش را نداری
سایه‌ات را از آنها دریغ کنی
ای مهربان خاموش

افسانه امام‌جمعه  ۴۰۲/۵/۳۰

به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط