آخرین چهارشنبه بهار

از ابتدای سال تصمیم خیلی از ما این است که با نو شدن سال، آدم جدیدی شویم و بهترین نسخه‌ی خود را ارائه دهیم و همه افکار و احساسات و رفتارهای بد گذشته را دور بریزیم.

شاید روزهای اول با جدیت به‌دنبال این هدفمان باشیم اما کم‌کم آن را به وادی فراموشی می‌سپاریم و از یاد می‌بریم که باید مستمر و مداوم این هدف را دنبال کرد.

امروز نوشته‌ای از آنتونی رابینز خواندم که بسیار برایم جالب بود با این مضمون:

اگر بتوانيد خود را تبديل به بهترين خودتان كنيد، در آن صورت، چه مشخصاتی خواهيد داشت؟!

فهرستی تهيه كنيد و همه‌ی عوامل و خصوصيات مورد نظر را در آن بنويسيد.

در عالم خيال، تصور كنيد و در قالب شخصيت تازه خود فرو رويد.
تجسم كنيد كه در قالب شخصيت جديدتان، چگونه نفس می‌كشيد؟!
چگونه راه می‌رويد؟
چگونه سخن می‌گوييد؟
چگونه فكر می‌كنيد؟
حالت صورت و بدنتان چگونه است؟!
چه احساسی داريد…؟
اين تمرين را انجام دهيد تا خصوصياتی كه شما را به هدفتان نزديک می‌كند پيدا كنيد.
با انجام اين تمرين، ذهن ناهشيار شما برای رسيدن به هدفتان آمادگی پيدا می‌كند.

آیا من که به‌دنبال تغییر خودم بودم فقط به این مسئله فکر کردم و تا حدی هم موقتی عمل کردم یا همه مراحل بالا را با تاکید و مداوم پیگیری کرده‌ام؟

یک فصل از سال نو گذشت و من باید خودم را ارزیابی کنم که آیا هدفی را که برای تغییر مثبت در خودم، در نظر گرفته بودم به‌خوبی انجام داده‌ام یا هنوز همان آدم سابق هستم؟

افسانه امام‌جمعه  ۴۰۳/۳/۳۰